POWRÓT // AKTUALNOŚCI

20 listopada 2014

Święto narodowe Belgii w Jerozolimie

Nieliczna wspólnota belgijska z Jerozolimy zgromadziła się w niedzielę 16 listopada 2014 roku w kościele Najświętszego Zbawiciela, aby modlić się za swoją ojczyznę. Święto narodowe Belgii przypada każdego roku w dniu 15 listopada, dla upamiętnienia śmierci św. Leopolda Dobrego – patrona pierwszego króla.

Franciszkanie, jak zwykle w tym dniu, przyjęli Konsula Generalnego Belgii wraz z wiernymi na Mszy świętej „konsularnej”. Podobnie jak Francja, Hiszpania i Italia również Belgia znajduje się wśród katolickich narodów obecnych w Ziemi Świętej, za którą sprawowana jest Eucharystia w narodowe święto.

Mszy świętej przewodniczył o. Stefan Milovitch – przełożony klasztoru Najświętszego Zbawiciela. Kazanie wygłosił dominikanin o. Eeckhout, który mówił m.in., że dla niego to wielki zaszczyt móc tutaj modlić się za króla Filipa i prosić, aby mądrze służył ojczyźnie, z kompetencją i oddaniem dla jedności i dobrobytu wszystkich mieszkańców królestwa. Nawiązując do przeczytanej Ewangelii powiedział do obecnych, aby „stawali się królami dobrymi i wiernymi dla dobra ludu Bożego, który został im powierzony na ziemi”.

Po Mszy świętej wierni zebrali się wraz z franciszkanami na poczęstunku, na którym Konsul podziękował uczestnikom za wspólną modlitwę, a franciszkanom za dyspozycyjność. Belgijska wspólnota mieszkająca w Ziemi Świętej, jak powiedział Konsul, liczy blisko dwa tysiące, wśród których większość stanowią małżeństwa mieszane belgijsko-izraelskie. Pan Jans – belgijski konsul przypomniał, że „w tym roku po raz pierwszy sprawowana była Eucharystia za ojczyznę w Jerozolimie za panowania króla Filipa, który objął tron 21 lipca ubiegłego roku”.

Grupa pielgrzymów z Belgii uczestnicząca w tym wydarzeniu nie kryła radości mówiąc: „przeżyliśmy wspaniały tydzień w Ziemi Świętej, a na zakończenie mogliśmy tutaj modlić się za naszego Króla i naszą Ojczyznę. Jest to nasz pierwszy pobyt w Jerozolimie i jesteśmy niezmiernie szczęśliwi”. Na pamięć przywołali też słowa kaznodziei: „nasza miłość ma być czynna, pełna wyobraźni, aby Pan kiedy wróci znalazł nas z pełnymi rękami dobrych uczynków, a nie z pustymi. Bezgraniczne zaufanie Bogu zachęca nas, aby stawać się ciągle bardziej wyrozumiałymi dla bliźnich”.