POWRÓT // AKTUALNOŚCI

3 kwietnia 2020

Kolekta „Pro Terra Sancta”

Gdy pandemia Covid-19 zatacza coraz szersze kręgi na świecie, papież Franciszek zdecydował się na przyniesienie kolekty Wielkiego Piątku 2020 roku na bardziej sprzyjający czas. Zbiórka ofiar na wsparcie chrześcijan w Ziemi Świętej została ustanowiona przez Pawła VI w 1974 roku adhortacją apostolską „Nobis in animo”. Ten dokument papieski podkreślał uprzywilejowane miejsce Kościoła w Jerozolimie i objęcie go specjalną troską przez Stolicę Apostolską w kwestii problemów religijnych, politycznych i społecznych. Hojność wiernych na całym świecie, nie tylko materialna, ale także duchowa i modlitewna, jest niezbędnym warunkiem, by utrzymywać miejsca święte w ziemskiej Ojczyźnie Jezusa i zapewnić egzystencję wspólnot chrześcijańskich na Bliskim Wschodzie. Ofiary zebrane w Wielki Piątek są więc nie tyle obowiązkiem, co poczuciem odpowiedzialności i przywilejem troski o sanktuaria naszego odkupienia oraz o lokalne wspólnoty, niosące w imieniu całego chrześcijańskiego świata trudną misję ewangelicznego świadectwa i historycznej obecności w ziemskiej Ojczyźnie Zbawiciela. Największe wydatki związane są nie z utrzymaniem i upiększaniem miejsc świętych, lecz z działalnością edukacyjną i charytatywną. Wspólnoty lokalne nie są samowystarczalne ekonomicznie, a potrzeb jest naprawdę bardzo wiele. Kongregacja do spraw Kościołów Wschodnich poinformowała o zmianie terminu kolekty „Pro Terra Sancta” Kustodię Ziemi Świętej 27 marca 2020 roku. Tegoroczna kolekta została przeniesiona na 13 września. W ten sposób Kościół powszechny będzie mógł skutecznie wyjść naprzeciw potrzebom, które pojawiają się nieustannie w Ziemi Świętej. To wyraz solidarności i pomocy w cierpieniu. Jak poinformował portal internetowy Kustodii Ziemi Świętej, obowiązek powiadomienia o zmianie daty gromadzenia kolekty spoczywa na komisariatach Ziemi Świętej poszczególnych krajów. Papieska kolekta przypadnie w kontekście Święta Podwyższenia Krzyża Świętego, ustanowionego na pamiątkę poświęcenia bazyliki Grobu Pańskiego w Jerozolimie w IV wieku. Warto pamiętać przy tej okazji o historycznych korzeniach święta, obchodzonego 14 września. Cesarz Konstantyn i jego matka św. Helena postanowili zbudować w miejscu grobu Chrystusa kościół, upamiętniający Jego zmartwychwstanie. Poświęcenia świątyni dokonano w 335 roku. Co roku, jesienią, obchodzono uroczyście rocznicę jej konsekracji, a obchody ustępowały rangą tylko Wielkanocy. Burzliwa historia mocno odcisnęła swe piętno na wyglądzie współcześnie istniejącej budowli. Świątynia była wielokrotnie niszczona i odbudowywana. Obecny kształt w głównym zarysie pochodzi z czasów krzyżowców, którzy zdobyli Jerozolimę w 1099 roku. Następne pokolenia odnawiały to, co niszczyły pożary i trzęsienia ziemi oraz zmieniały pozostałości po krzyżowcach. Dziś bazylika, z dwoma kopułami – mniejszą i większą – oraz zwieńczona pozłacanym krzyżem, góruje nad Starym Miastem Jerozolimy. Wiernym na całym świecie dodaje sił i jest dla nich otuchą świadomość, że w miejscach świętych wspólnota franciszkańska sprawuje codzienną liturgię i tajemnice paschalne. W sanktuariach trwa nieustanna modlitwa za zmarłych, dotkniętych chorobą wirusową i posługujących cierpiącym w czasie pandemii oraz o jej zakończenie. Bazylika Grobu Pańskiego w Jerozolimie, mimo czasowego zamknięcia, nie przestała być miejscem modlitwy. W tej świątyni jest ona teraz jeszcze bardziej intensywna – zapewnia o. Francesco Patton, Kustosz Ziemi Świętej. Przeżywając wielkie tajemnice zbawienia, myśli się częściej i bardziej intensywnie o braciach i siostrach, dających świadectwo wiary w Chrystusa umarłego i zmartwychwstałego.